ΠΟΛΛΑ ΠΑΡΑΠΟΝΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΓΙΑ ΤΑ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΗΔΗ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΑΠΛΟΣ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΝΑ ΠΙΑΝΟΥΝ ΧΩΡΟΥΣ ΣΤΗΝ ΛΙΜΝΗ ΤΙΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΟΛΟΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΥΠΕΡΦΥΣΙΚΟ ΜΥΧΑΝΗΜΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΤΟΥΣ ΛΕΜΕ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΔΟΥΝ ΤΗΝ ΛΙΜΝΗ ΚΑΘΑΡΗ ΚΑΙ ΥΓΕΙΕΣ ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΝΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΝ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΜΑΣ ΣΤΕΛΝΟΥΝ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΒΙΝΤΕΟ ΚΑΙ ΦΟΤΟ ΑΠΟ ΠΑΝΕΜΟΡΦΑ ΤΟΠΙΑ ΤΙΣ ΠΟΛΗΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ ΚΥΡΙΟΙ ΥΠΕΥΘΗΝΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΠΟΛΙΤΕΣ ΝΑ ΒΑΦΟΥΝ ΤΑ ΚΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΣΑΣ ΠΕΙΣΟΥΝ ΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ ΟΤΙ ΟΣΑ ΛΕΦΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΣΟΥΝ ΕΚΕΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΛΟΣ μερικα απο τα παραπονα του κοσμου και λιγες απο τις φοτο που μας στειλαν
Άστεγος και πένης είναι τα τελευταία δώδεκα χρόνια, ο πολιτισμός στην Καστοριά, μετά από εκείνη την... ιστορική απόφαση, που έλαβε...ον Ιανουάριο του 2000 ο τότε δήμαχος Δ. Παπουλίδης, να βάλει “λουκέτο” στο μοναδικό πνευματικό κέντρο της πόλης, με πρόσχημα την επισφάλεια στην στατικότητα του κτιρίου!
Έκτοτε βέβαια, μπορεί να εξοστρακίστηκαν από εκεί όλες οι δράσεις πολιτισμού που στέγαζε, αλλά το κτίριο παραμένει στερεωμένο στα πόδια του και παρά τους βανδαλισμούς που υπέστη κατά καιρούς, εξακολουθεί να ατενίζει την πανοραμική θέα της λίμνης, από την θέση που βρίσκεται και να... χλευάζει με το “παράστημά” του, την αμετροέπεια ορισμένων να το κατεδαφίσουν...
Το θέμα αυτό επανέρχεται τακτικά στο προσκήνιο αλλά αφαιρείται αμέσως από τις προθήκες της επικαιρότητας, καθόσον στην Ελλάδα κανένα θαύμα δεν διαρκεί περισσότερο από τρεις ημέρες.
Κι όμως το εγκατελειμμένο κτίριο στο τέρμα της Αγίου Αθανασίου, γνώρισε μέρες δόξας, αφού εκεί χτυπούσε η καρδιά της κοινωνικής και πνευματικής ζωής του τόπου, για περισσότερα από τριάντα χρόνια! Με ένα μικρό διάλλειμμα, όταν η αίθουσα του ισογείου, παραχωρήθηκε σε ιδιώτες και “από πνευματικό έγινε... οινοπνευματικό”, όπως έγραφαν με σαρκασμό, οι χρονογράφοι εκείνης της περιόδου!
Ήταν τότε που οι νέοι της εποχής, διψούσαν για τα πολιτιστικά δρώμενα στον χώρο του πνευματικού κέντρου, πιστεύοντας, όπως σημειώνει συνεργάτης της “Κ.Ε.” ότι “η τέχνη ανθρωπεύει τον άνθρωπο και τον αποτρέπει από την αποχαύνωση και τον αποπροσανατολισμό”!
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από εκείνη την περίοδο; Τις μουσικές βραδιές; Την παρουσία μουσικών συνόλων υψηλού επιπέδου και το πέρασμα από εκεί των κορυφαίων της Λυρικής Σκηνής, με σοπράνο την Κική Μορφωνιού, τον βαρύτονο Φραγκίσκο Βουτσίνο και τον σπουδαίο πιανίστα Άρη Γαρουφαλή;
Τις θεατρικές βραδιές, με το έργο του μεγάλου ιδεολόγου συγγραφέα Άρθουρ Μίλερ “Ήταν όλοι τους παιδιά μου”, με πρωταγωνιστή τον Φοίβο Ταξιάρχη και άλλους αξιόλογους ηθοποιούς!
Να θυμηθούμε τις θεατρικές παραστάσεις, από αξιόλογα περιφερειακά θέατρα, όπως το ΔΗΠΕΘΕ Βέροιας, με το έργο του Δημήτρη Κεχαϊδη “Δάφνες και πικροδάφνες”;
Τις κινηματογραφικές βραδιές, με σπουδαία έργα τους διεθνούς ρεπερτορίου, που συνοδεύονταν και με την παρουσία των πρωταγωνιστών τους! Όπως εκείνο το χειμωνιάτικο βράδυ, σε προβολή μιας ταινίας, που πρωταγωνιστούσε η διεθνούς φήμης Ειρήνη Παπά, την είδαμε να μπαίνει ξαφνικά στην αίθουσα, συνοδευόμενη από την σύντροφό της Τάκη Εμμανουήλ.
Άλλες φορές προβάλλονταν διαλεχτές ταινίες, με την παρουσία των σκηνοθετών τους, όπου μετά το τέλος της προβολής, ακολουθούσε συζήτηση και ανάλυση του περιεχομένου με τους θεατές.
Στην αίθουσα του πνευματικού κέντρου, γινόταν διάφορες συνάξεις και ομιλίες πνευματικών ανθρώπων, συλλόγων και φορέων, ενώ για ένα χρονικό διάστημα λειτούργησε και ως ανοιχτό πανεπιστήμιο.
Το τελευταίο διάστημα, πριν “ανακαλυφθεί” το στατικό πρόβλημα του κτιρίου, το πνευματικό κέντρο στέγαζε την δημοτική βιβλιοθήκη, το θεαταρικό τμήμα, το φωτογραφικό τμήμα και την κινηματογραφική λέσχη.
Μέχρι που οι πόρτες του σφάλισαν οριστικά, κλείνοντας πίσω τους μια περίοδο που θα μείναι για πάντα χαραγμένη στην μνήμη μας...
Τελευταία απόπειρα να ανασκευαστεί το εγκατελειμμένο πνευματικό κέντρο έγινε στις 27 Αυγούστου 2008, από τον τότε υπουργό Μακεδονίας - Θράκης Μαργαρίτη Τζήμα, ο οποίος εξήγγειλε μάλιστα την ολοκλήρωση της μελέτης ενός πρότυπου πολιτιστικού κέντρου στην θέση του παλιού και την ένταξη της κατασκευής του στο ΕΣΠΑ, χωρίς όμως καμιά αξιόλογη συνέχεια...
Το περίεργο είναι ότι και η νέα δημοτική αρχή, διαβεβαιώνει για την ένταξη του έργου πάλι στο ΕΣΠΑ, που από κάποιους θεωρείται πανάκεια, δια πάσαν νόσον...
Μέχρι τότε, τα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης, θα βρίσκουν στέγη είτε στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου είτε στο αμφιθέατρο της ΕΔΗΚΑ, όπου ελλοχεύει ο κίνδυνος είτε να πολιτικοποιηθούν είτε να εμπορευματοποιηθούν, ανάλογα με το περιβάλλον που τα χαρακτηρίζει....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου