Οι αφηγήσεις και οι θεωρίες άπειρες. Οι άνθρωποι πήγαν στον άλλο κόσμο και επέστρεψαν...Όμως, μια νέα επιστημονική έρευνα έρχεται να εξηγήσει πως η επιθανάτια εμπειρία που αναφέρουν κάποιοι ασθενείς κατά καιρούς είναι ένα βραχυκύκλωμα.
Όπως αναφέρουν οι
Αρκετοί βεβαίως είναι και εκείνοι που διστάζουν να αποδεχθούν την εξήγηση. Εξάλλου σημαντικό μειονέκτημα της έρευνας είναι ότι έχει γίνει σε πειραματόζωα και όχι σε ανθρώπους.
Οι επιστήμονες πάντως διαπίστωσαν ότι ο θνήσκων εγκέφαλος βίωνε μια απότομη ενεργοποίηση των ηλεκτρικών εγκεφαλικών κυμάτων, κάτι που, στην περίπτωση των ανθρώπων, θα μπορούσε να εξηγεί την ανάδυση στη συνείδηση των οραμάτων των επιθανάτιων εμπειριών (near-death), όπως ένα τούνελ με φως στο βάθος, η απέραντη γαλήνη, η συνάντηση με πεθαμένους, η αίσθηση ότι κανείς πετάει πάνω από το ακίνητο σώμα του κ.α.
Εξάλλου, όπως εξηγούν οι μελετητές, είναι λανθασμένη η πεποίθηση πως ο εγκέφαλος, μετά τον κλινικό θάνατο, είναι αδρανής ή υπολειτουργεί. Στην πραγματικότητα, "στη φάση του θανάτου, είναι πιο δραστήριος και από όταν είναι κανείς ζωντανός".
Στη διάρκεια των 30 δευτερολέπτων μετά το σταμάτημα της καρδιάς των πειραματόζωων, οπότε ο εγκέφαλός τους δεν τροφοδοτείτο πια με αίμα, καταγράφηκε μέσω ηλεκροεγκεφαλογραφήματος μια ξαφνική έξαρση (έως υπερδιπλασιασμός) των άκρως συγχρονισμένων υψηλής συχνότητας κυμάτων γάμμα του εγκεφάλου, τα οποία συνδέονται άμεσα με τη συνείδηση.
Σε γενικές γραμμές το ζήτημα έχει ως εξής: κατά τα πειράματα, αμέσως μετά την παύση της καρδιακής λειτουργίας, διαπιστώθηκε στον εγκέφαλο μια απότομη έξαρση της ηλεκτρικής δραστηριότητας. Η έντονη αυτή ηλεκτρική δραστηριότητα εκτιμάται πως «γεννά» τη συνείδηση των επιθανάτιων εμπειριών, κάτι όμως που άλλοι επιστήμονες εμφανίζονται διστακτικοί να αποδεχθούν.
Πιο συγκεκριμένα, αυτό που παρατήρησαν οι επιστήμονες ήταν ότι ο θνήσκων εγκέφαλος των πειραματόζωων παρουσίαζε μία απότομη ενεργοποίηση ηλεκτρικών εγκεφαλικών κυμάτων, η οποία, στην περίπτωση των ανθρώπων, θα μπορούσε να εξηγήσει συνήθη επιθανάτια οράματα, όπως ένα τούνελ με φως στο βάθος, η συνάντηση με ήδη νεκρά πρόσωπα, η αίσθηση ότι κανείς υπερίπταται πάνω από το σώμα του, οράματα τα οποία αναδύονται στη συνείδηση πολλών ανθρώπων που έχουν υπάρξει για λίγο... νεκροί και έχουν επανέλθει.
Σύμφωνα με την επικεφαλής της ομάδας, είναι εσφαλμένη η εδραία πεποίθηση πως μετά την επέλευση του κλινικού θανάτου ο εγκέφαλος είναι αδρανής ή υπολειτουργεί. Τουναντίον: στην πραγματικότητα, «στη φάση του θανάτου, είναι πιο δραστήριος και από όταν είναι κανείς ζωντανός».
Κατά τη διάρκεια των 30 δευτερολέπτων μετά την παύση της λειτουργίας της καρδιάς των πειραματόζωων – διάστημα κατά το οποίο ο εγκέφαλός τους σταματούσε να τροφοδοτείται με αίμα – καταγραφόταν, υπό μορφή ηλεκροεγκεφαλογραφήματος, μια ξαφνική έξαρση των υψηλής συχνότητας κυμάτων γάμμα του εγκεφάλου, τα οποία συνδέονται άμεσα με τη συνείδηση. Ακριβέστερα, αυτά υπερδιπλασιάζονταν.
Αυτό ακριβώς συμβαίνει και στους ανθρώπους, σύμφωνα με την έρευνα, όταν φτάνουν στο κατώφλι του θανάτου, ενεργοποιώντας, σαν σε όνειρο, τις επιθανάτιες εμπειρίες, που βιώνονται ως «πιο πραγματικές και από την πραγματικότητα». Για να επαληθευτεί, ωστόσο, αυτή η εκτίμηση, θα πρέπει να διεξαχθεί ανάλογη έρευνα σε ανθρώπους που βίωσαν τον κλινικό θάνατο και επιβίωσαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου